سروده های مخصوص عید فطر ۹۲

بگذشت مه روزه ، عید آمد و عید آمد
بگذشت شب هجران، معشوق پدید آمد
آن صبح چو صادق شد، عذرای تو وامق شد
معشوق توعاشق شد، شیخ تو مرید آمد
شد جنگ و نظر آمد، شد زهر و شکر آمد

بقیه در ادامه ی مطلب

دلخوش از آنیم که حج می رویم ، غاقل از آنیم که کج می رویم

کعبه به دیدار خدا می رویم ، او که همین جاست کجا می رویم

حج به خدا جز به دله پاک نیست ، شستن دل از دل غمناک نیست

دین که به تسبیح و سر و ریش نیست ، هرکه علی گفت که درویش نیست

صبح به صبح در پی مکر و فریب ، شب همه شب ناله وامن یجیب

نشست روی زمین گفت فضه من مردم / دوید فضه بیچاره سوی بانویش

بدید بی بی پهلو شکسته خود را / گرفته در بغل خویش هر دو زانویش گلی که بود جهانی معطر از بویش/ 

شکست باد خزان شاخه ای ز پهلویش

شد از هجوم خزان زرد و زار و پژمرده / ز غم غریق شده چون هلال ابرویش

ز تند باد حوادث شکسته شد کمرش / ز ضرب سیلی دشمن کبود شد رویش

غلاف تیغ چنان قنفذ ستمگر زد / که شد سیاه چو شام فراق بازویش

نشست روی زمین گفت فضه من مردم / دوید فضه بیچاره سوی بانویش

بدید بی بی پهلو شکسته ی خودرا / گرفته در بغل خویش هر دو زانویش

دلت را خانه ما کن، مصفّا کردنش با من

به ما دردِ دل افشا کن، مداوا کردنش با من

اگر گم کرده ای ای دل، کلید استجابت را

بیا یک لحظه با ما باش، پیدا کردنش با من

……………..

برای خواندن بقیه شعر روی ادامه مطلب کلیک کنید.

هر کس به زبان دل خود زمزمه ساز است

با عشق در آمیخته در راز و نیاز است